Ο Χρήστος Παρίδης συζητάει με την εικαστικό φωτογράφο Χλόη Ακριθάκη για το θρυλικό εστιατόριο Fofi’s, του πρώην Δυτικού Βερολίνου των ’70s και των ‘80s, με αφορμή την μετεγκατάσταση της συλλογής έργων που το κοσμούσαν κάποτε στο εστιατόριο του Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού
Όλοι το αποκαλούσαν Fofi's, κι ας έγραφε απ’έξω «Εστιατόριον», όπως λεγόταν επίσημα, αλλά κανείς δεν μπορούσε να το διαβάσει εκτός από τους Έλληνες. Δεκαετίες ’70 και ’80 πριν την πτώση του τοίχους, στο περίκλειστο πρώην Δυτικό Βερολίνο στην αριστοκρατική Fasanenstraße 70, απέναντι σχεδόν από το Kempinski.
Τα είκοσι χρόνια που λειτούργησε αποτέλεσε, χωρίς αμφιβολία, ένα ορόσημο της πόλης, μπαρ και στέκι μιας γενιάς καλλιτεχνών της πρωτοπορίας, το αγαπημένο εστιατόριο διασημοτήτων, η πλέον κοσμική διεύθυνση για τους επισκέπτες. Αλλά ακόμα πιο διάσημη ήταν η οικοδέσποινα, η Φώφη Ακριθάκη, σύζυγος του ανεπανάληπτου Αλέξη Ακριθάκη, μια περσόνα της εποχής που σαν άλλη Κίρκη μάγευε τους πάντες.
Όλοι επιστρέφανε χάρη σε εκείνη, η «Ελληνίδα κοσμοπολίτικης σοφίας» όπως την αποκάλεσε ο Τζον Λε Καρέ στις σελίδες της «Μικρής τυμπανίστριας». Το μαγαζί, που έπαψε να υπάρχει το 1995, αποτελεί σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι της ανεπίσημης ιστορίας του Βερολίνου και ανεξίτηλη ανάμνηση για όσους το έζησαν.