Όλα τα πάθη, όλος ο πόνος αλλά και όλη η σκληρότητα συναντώνται και συγκρούονται στο πρόσωπο της Εκάβης. Η Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική προσέγγιση στο έργο του Ευριπίδη.
Έχοντας αγγίξει τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, η Εκάβη θα τα διασχίσει με απρόσμενη ορμή, σε μια ύστατη απόπειρα αναμέτρησης με την τραγική της μοίρα. Tο καταπονημένο σώμα της θα μετατραπεί σε φονικό όπλο. H ταπεινωμένη βασίλισσα θα μεταμορφωθεί σε αδίστακτη μαινάδα. H κραυγή αγωνίας θα γίνει ιαχή θριάμβου. Ελιγμοί μέσα στην άβυσσο, κατάδυση στα πιο άγρια σκοτάδια της ύπαρξης.